Początki De Palmy: na wesoło, ale z charakterystycznym "pazurem". Po Ameryce burzliwych lat 60-ych oprowadza nas tutaj trójka przyjaciół, z których każdy jest bardziej niewydarzony od poprzedniego. W skład ekipy wchodzi młody De Niro, partnerują mu Gerritt Graham i Jonathan Warden - każdy z powyżej wymienionych posiada spory potencjał komiczny i korzysta z niego na ekranie w stopniu jak najbardziej zadowalającym. "Pozdrowienia" nie są może filmem nieustających salw śmiechu, ale w wielu momentach zabawa jest naprawdę przednia. Za minus można uznać epizodyczną strukturę filmu - nić fabularna jest tu tak wątła, że praktycznie nie istnieje, to jedynie ciag luźno powiązanych scen, sytuacji, skeczy. Za mało także korelacji pomiędzy bohaterami, którzy często dostają po prostu "własne" scenki. Zważywszy jednak, że mankamenty owe nie mają wielkiego wpływu na relaksujące właściwości "Pozdrowień", dłuższe czepianie się nie ma sensu. Ciekawostką jest fakt, że był to pierwszy film, który otrzymał w USA kategorię X - dziś zapewne nikt nie miałby obiekcji, aby nadać go w TV w niedzielne popołudnie. Oczywiście pod warunkiem, że telewizja nadal nadawałaby coś więcej niż telenowele i utalentowane beztalencia. Cóż, prawda czasu, prawda ekranu...