To nie film dla dzieci.

Film w żadnym razie nie jest gniotem. Nie mogę odnieść się do książki, bo jeszcze jej nie czytałam ( choć mam zamiar ). Zgadzam się z tobą co do brutalności filmu w sensie... mentalnym i psychicznym ( a z ręką na sercu mogę powiedzieć, że rozumiem, jak czuła się Carrie ), więc zrobił na mnie dość duże wrażenie.
Sisy Spacek była wspaniała - film widziałam dwa dni temu wieczorem - a kiedy kładłam sie spać widziałam ją, uwalaną krwią - i ten wzrok, podczas sceny na balu... Wyglądała po prostu przerażająco. I o to chodzi!
I dodam, że w końcowej scenie ( Chyba będzie SPOILER! ), kiedy ta dziewczyn pochyliła się nad krzyżem i złożyła kwiaty, a tu spod ziemi wystrzeliła ręka Carrie... Czułam, że to się stanie a jednocześnie serducho podskoczyło:)

Polecam książkę, gdyż jest w niej o wiele więcej wątków i niestety przez wycięcie ich film dużo stracił. Wersja De Palmy rozmija się w kilku miejscach z książką i zmienia dalszy bieg wydarzeń. Film niezły, Spacek świetna, jednak ekranizacja niewierna książce. Mam nadzieję, że przyszłoroczna ekranizacja z Chloë Grace Moretz podoła zadaniu.

Małe szanse... dzisiejsze filmy chcą wszystko powiedzieć zamiast zostawić widzom do zastanowienia. Muszą w końcu być komercyjnie straszne. Jednakże tak jak michal_jedraszczak polecam książkę, która na równi solidnie mnie wystraszyła i zasmuciła. Być może z powodu mojego młodego wówczas wieku, a może z powodu "nieprzyzwyczajenia" do prawdziwego strachu... Ciężko ocenić. Wydaje mi się, że dla współczesnego widza wychowanego na Hostelach i innych slasherach dramat Carrie może być mało straszny. Obym się myliła : )

Oj nie... Carrie o wiele straszniejsza, przynajmniej dla mnie. Bo różnica jest taka - filmy, których można się wystraszyć ( patrz. Carrie ) i filmy, które przynajmniej mnie, obrzydzają - a nie straszą. :)

I pomyśleć, że manuskrypt Carrie został wyciągnięty z kosza, gdzie autor sam go posłał po serii wizyt, zakończonych fiaskiem, u kilkunastu wydawców ze swym debiutem. Zrobiła to żona pisarza Tabith.
Książka zapewne pełniej organizuje tło głównego wątku ale też nie zapominajmy, iż to dzięki De Palmie, my widzowie, dostajemy ,,wizualny smakołyk" jakim jest niewątpliwie kilkunastominutowa scena finałowa. Zresztą to swoisty trademark reżysera, że wspomnę tylko o "Nietykalnych". Zanim ta nastąpi De Palma snuje nić intrygi nie bojąc się społecznych dygresji, zwodzenia widza poetyckim anturażem w jaki wyposażono otwarcie filmu.
To żaden dramat, jak chcą niektórzy na tym forum,to kino grozy co się zowie, tyle że wywiedzione z głów, w których myśli się pełnymi zdaniami. Good night, and good luck, esforty.
8/10